27. Σηματολόγιο του πλοίου «Λεωνίδας»

Το σηματολόγιο ήταν ένα κωδικοποιημένο εγχειρίδιο επικοινωνίας μεταξύ των πλοίων ενός στόλου. Ήταν απαραίτητο για τον συντονισμό δράσης του ελληνικού στόλου. Σε περίπτωση που έπεφτε στα χέρια του εχθρού, άμεσα γινόταν αντικατάσταση των κωδικοποιημένων μηνυμάτων. Αρχικά κάθε ναύαρχος είχε δικό του σηματολόγιο για να συνεννοείται με τα πλοία του στόλου του. Από το 1825 τα τρία ναυτικά νησιά Ύδρα, Σπέτσες και Ψαρά, καθιέρωσαν ένα ενιαίο σηματολόγιο.

Το σηματολόγιο φέρει έγχρωμα ναυτικά σινιάλα (σήματα και σημεία) και τις επεξηγήσεις τους, ανάλογα με το μήνυμα που θέλει ο πλοίαρχος να στείλει στα γύρω πλοία. Σήματα θεωρούνται οι παντιέρες (τετράγωνες σημαίες) και σημεία οι φιάμολες (τριγωνικές σημαίες). Κατά τη διάρκεια της νύχτας η επικοινωνία γίνεται με φανάρια. Όταν η ορατότητα είναι περιορισμένη, λόγω της απόστασης ή των πυκνών καπνών στη διάρκεια μιας μάχης, η επικοινωνία γίνεται με ταχύπλοα πλοία, που μεταφέρουν τα μηνύματα.