9. Χειρόγραφο Αναγνωστόπουλου

Ακριβώς αριστερά από την Επιστολή Κολοκοτρώνη, θα δείτε την προθήκη με χειρόγραφα διαφόρων αγωνιστών του 1821 από την περιοχή της Ανδρίτσαινας. Αριστερά, βρίσκεται η επιστολή Αναγνωστόπουλου.

Εδώ έχουμε μια χειρόγραφη επιστολή του Παναγιώτη Αναγνωστόπουλου το 1831. Με το ρόλο του εκτάκτου επιτρόπου της Ήλιδος, στέλνει επιστολή στην ελληνική πολιτεία αναφέροντας πως ο Δήμος Κανελλόπουλος, ο οποίος είχε νοικιάσει από το κράτος ένα ιχθυοτροφείο στην Αγουλίτζα, κατέβαλε στον ίδιο το ποσό των 7280 φοινίκων ως ενοίκιο για το πρώτο έτος χρήσης του. Τα υπόλοιπα 7819 θα τα κατέβαλε στο Ναύπλιο ο αδερφός του Δήμος Κανελλόπουλος. Θα πρέπει να σημειωθεί πως με τη δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους μία εκ των αλλαγών που προέκρινε ο Καποδίστριας ήταν και αυτή του νομίσματος. Έτσι από το τουρκικό γρόσι οι Έλληνες υιοθέτησαν το φοίνικα.

Ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα το 1790. Η οικογένεια του θα μεταβή στη Σμύρνη και από εκεί θα πάει στην Οδησσό ασχολούμενος με το εμπόριο. Το 1843, όταν ο Φιλικός Ξάνθος στέλνει στην Εθνοσυνέλευση ιδιόγραφη αναφορά, η οποία σήμερα φυλάσσεται στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης με αριθμό 9142 και είναι δημοσιευμενη σε βιβλίο του Δημ. Μπογδανόπουλου, στην οποία κάνει λόγο για 4 ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας: “Οι πρωτεργάτες στην Οδησσό το Νοέμβριο του 1814 ήταν τέσσερις: Ο Νικόλαος Σκουφάς απο την Άρτα, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ ο Ιωαννίτης, ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος ο Πελοποννήσιος και ο εκ της Πάτμου Ξάνθος. Αφού έλαβαν υπόψη τους την ηθική και πολιτική κατάσταση του Έθνους, συνέταξαν τους κανόνες και την διδασκαλία της Εταιρείας την οποία ονόμασαν Φιλική”. Ο Αναγνωστόπουλος αναπτύσει ηγετική δράση και στέλνεται ως απεσταλμένος του Πατριάρχη στις Παραδουνάβιες περιοχές. Γίνεται φίλος με τον Υψηλάντη και έχεις φιλικές σχέσεις με τον Καποδίστρια. Πολεμά σε σημαντικές μάχες εναντίον των Τούρκων και αρνείται το ψήφισμα της αγγλικής υποτέλειας καθότι φιλορώσος. Πέθανε το 1854 από χολέρα στη διάρκεια επιδημίας, που μάστιζε την Αθήνα.

Οι Φιλικοί χρησιμοποιούσαν ένα μυστικό κώδικα επικοινωνίας: για τα κύρια ονόματα στελεχών είχαν γράμματα συνθηματικά ενώ για άλλα είχαν προσωνυμίες. Έτσι ο Νικ. Σκουφάς ήταν ο Α.Γ και ο Καποδίστριας ήταν ο “ευεργετικός”. Επίσης έκαναν χρήση συνθηματικών ή συμβολικών λέξεων, π.χ το αγκάθι ήταν ο εχθρός ενώ τα δέντρα ήταν τα τουφέκια. Είχαν υιοθετήσει ένα κρυπτογραφικό αλφάβητο αλλά και παντομίμες αναγνώρισης - χαιρετισμούς. Στη Βιβλιοθήκη φιλοξενούνται τέτοια τεκμήρια.